آبکشت يا هایدروپونیک روش نوينی برای پرورش گياهان است که در آن خاک زراعی بکار نمی رود. پايه و اساس اين تکنيک عبارت است از تغذيه گياه در محلولی که کليه عناصر غذايی لازم و اساسی گياه در آن وجود دارد. ريشه گياه ممکن است يا مستقيما در محلول غذايی يا در بستری از مواد خنثی که آغشته به محلول غذايی است قرار گيرد.
فن کشت بدون خاک عناوين مختلفی دارد، آبکشت يا هايدروپونيک، هوا کشت معلق، کشت در مايع يا هايدروکالچر، آبکشت به معنای عام خود شامل همه روشهايی است که در آنها از خاک استفاده نمی شود و آب در يک زمان هم منبع مواد غذايی و هم وسيله انتقال آن به گياه بشمار می رود و باين ترتيب همه عناوين فوق را در بر می گيرد.
لفظ هايدروپونيک در اصل از کلمه يونانی (پونس) به معنای (کار) مشتق شده است و به معنای چيزی است که با آب کار می کند و در فارسی اصطلاحات آبکشت خوانده می شود. ولی در عمل، آبکشت اختصاصا به يکی از روشهای کشت بدون خاک گفته می شود که در آن گياهان در بستری از مواد خنثی که آغشته به محلول غذايی است پرورش می يابند در حاليکه بستر به زمين متکی است.
هدفها و امکانات گوناگون کاربرد آبکشت (مزايا):
1- توليد ميوه و سبزی تازه در زمينهای خشک، سنگی، باتلاقی و زمينهايی که به هر دليل غير قابل کشت هستند.
2- بهره برداری از اماکن متروکه مثل انبار، گاراژ و غيره
3- کشت گياهان علوفه ای بطور متوالی برای واحدهای کوچک دامداری
4- صرفه جويی قابل ملاحضه در مصرف آب در مناطق که آب کمياب است.
5- بازده بيشتر در توليد سبزيجات و گلهای خارج از فصل در گلخانه
6- سهولت پيش بينی ميزان عملکرد
7- کيفيت بهتر محصولات
8- کاهش ميزان ابتلا به بيماريهای ارگانيک و انگلی گياهان
9- کاهش هزينه نيروی انسانی به علت حذف عملياتی که به خاک مربوط می شود.
10- امکان کشت مداوم يک گياه معين در يک زمين ثابت بدون اينکه احتياج به آيش باشد.
11- سهولت کشت گياهان زينتی آپارتمانی چه در منزل و چه در گلخانه به علت يکی شدن عمل آبياری و کود دهی و همچنين به علت کاهش فضای لازم .
منبع: |
|
توضیحات: |
(برداشت این مقاله تنها با ذکر منبع مجاز است) |