حسگر چیست؟
حسگر یک وسیله ی الکتریکی است که تغییرات فیزیکی یا شیمیایی را اندازه گیری می کند وآنها را به سیگنالهای الکتریکی تبدیل می نماید. حسگرها درواقع ابزار ارتباط ربات با دنیای خارج وکسب اطلاعات محیطی ونیز داخلی می باشند، ویا به طور کلی ابزارهایی هستند که تحت شرایط خاص ازخود واکنشهای پیش بینی شده ومورد انتظار نشان می دهند. شاید بتوان دماسنج را جزء اولین حسگرهایی دانست که بشرساخت.
مقدمه
هنگامی که ریچارد اسملی ( Richard Smally ) برندة جایزة نوبل، بالک مینسترفلورسنس را در سال 1985 در دانشگاه رایس کشف نمود، انتظار اندکی داشت که تحقیق او بتواند صنعت نفت را متأثر سازد. سازمان انرژی آمریکا ( DOE ) سرمایهگذاری خود را در قسمت فناوری نانو با 62 درصد افزایش داد تا مطالعات لازم در زمینة موادی با نامهای بالکیبالها ( Bulky Balls ) و بالکیتیوبها ( Bulky Tubes ) استوانههای کربنی که دارای قطر متر میباشند صورت گیرد. نانولولههای کربنی با وزنی در حدود وزن فولاد، صد برابر مستحکم تر از آن بوده، دارای رسانش الکتریکی معادل با مس و رسانی گرمایی هم ارز با الماس میباشند. نانوفیلترها میتوانند به جداسازی مواد در میدانهای نفتی کمک کنند و کاتالیستهای نانو میتوانند تأثیر چندین میلیارد دلاری در فرآیند پالایش بهدنبال داشته باشند.
تاریخچه فناوری نانو
در طول تاریخ بشر از زمان یونان باستان، مردم و بهخصوص دانشمندان آن دوره بر این باور بودند كه مواد را میتوان آنقدر به اجزاء كوچك تقسیم كرد تا به ذراتی رسید كه خردناشدنی هستند و این ذرات بنیان مواد را تشكیل میدهند، شاید بتوان دموكریتوس فیلسوف یونانی را پدر فناوری و علوم نانو دانست چرا که در حدود 400 سال قبل از میلاد مسیح او اولین كسی بود كه واژة اتم را كه به معنی تقسیمنشدنی در زبان یونانی است برای توصیف ذرات سازنده موادبه كاربرد.
فناوری نانو که از آن به عنوان انقلاب علمی و فناورانه عصر حاضر یاد می شود موفق به تاثیر گذاری روی بسیاری از علوم مهندسی شده است. پیوند علم مواد شیمی و علوم مهندسی نانو تکنولوژی نامیده می شود.
نانو تکنولوژی تولید مولکولی یا به زبان ساده تر ساخت اشیا اتم به اتم مولکول به مولکول (توسط بازو های روباتهای برنامه ریزی شده در مقیاس نانو متریک است) نانو تکنولوژی ساخت ابزارهای نوین مولکولی منحصر به فرد با به کار گیری خواص شیمیایی کاملا شناخته شده اتم ها و مولکول ها) نحوه پیوند آنها با یکدیگر) را ارائه می دهد. مهارت مطرح شده دستکاری اتم ها به طور جداگانه و جای دادن دقیق آنها در مکانی است که برای رسیدن به ساختار دلخواه و ایده ال مورد نیاز است.