با توجه به جدید و نوپا بودن فناوری نانو و فقدان استانداردهای مدون در این زمینه، سازمان بین‌المللی استانداردسازی (‌ISO) به منظور تدوین استانداردهای بین‌المللی در زمینه فناوری نانو كمیته‌ای با عنوان ISO/TC229 را تشكیل داد.
در مورد ضرورت تدوین استانداردهای فناوری نانو می‌توان به موارد زیر اشاره كرد:
فقدان یك ادبیات واحد و فرهنگ اصطلاحات بین‌المللی،کمبود اطلاعات و قوانین مشخص در مورد اثرات سوء نانومواد زیان‌آور بر محیط‌زیست و انسان، نیاز به دستورالعمل‌های بین‌المللی در مورد رعایت نكات ایمنی در محل كار، نیاز به روش‌های اندازه‌گیری و تعیین مشخصات نانومواد و محصولات فناوری نانو و نیاز به روش‌های جدید كالیبراسیون دستگاهها‌.
در پی اعلام نیازهای بین‌المللی برای تشكیل یك كمیته فنی مربوط به فناوری نانو به سازمان ایزو این سازمان پس از فراخوان برای عضویت در این كمیته فنی، در سال 2005 آن را تأسیس كرد. پیشنهاد دهنده تشكیل این كمیته فنی موسسه استاندارد ملی انگلستان (BSI) بود و در حال حاضر نیز دبیرخانه این كمیته در انگلستان قرار دارد.
نام كمیته نانوتکنولوژی(Nanotechnologies) بوده و با نام ISO/TC229 شناخته می‌شود. رئیس كمیته آقای Peter Hatto و دبیر آن آقای Alcorta Jose از مؤسسه BSI می‌باشند.

این كمیته شامل 28 عضو فعال (P-Member) و 8 عضو ناظر (O-Member) به شرح زیر است:
کشورهای عضو اصلی:
آلمان (DIN)T آمریكا (ANSI)، انگلستان (BSI)، اسپانیا (AENoR)، استرالیا (SA)، اسرائیل (SII)، ایران (ISIRI)، ایتالیا (UNI)، برزیل (ABNT)، بلژیك (IBN)، تایلند (TISI)،جمهوری چک(CNI)، چین (SAC)، دانمارك (DS)، روسیه (GOSTR)، ژاپن (JISC)، سوئد (SIS)، سوئیس(SNV)، سنگاپور (SPRINGSG)، فرانسه (AFNOR)، فنلاند (SFS)، كانادا (SCC)، كره (KATS)، کنیا (KEBS)، لهستان (PKN)، مالزی (DSM)، هلند (NEN)، هند (BIS)
كشورهای ناظر:
آرژانتین (IRAM)، آفریقای جنوبی (SABS)، استونی (EVS)، اسلواكی (SUTN)، مراكش (SNIMA)، مصر (EOS)، ونزوئلا (FONDONORMA)، هنگ کنگ (ITCHKSAR)
كشورهای عضو فعال حق رأی دارند و می‌توانند در نظرخواهی و رأی‌گری‌ها برای تصویب استانداردها شركت كنند ولی كشورهای ناظر حق رأی‌دهی و نظردهی ندارند و فقط مستندات برای آنها ارسال می‌شود.
کارگروه‌های کمیتهISO/TC229
کمیته ISO/TC229 شامل سه كارگروه تخصصی است.
كارگروه اول:كه عنوان (Terminology and nomenclature) می‌باشد با پذیرش اكثریت اعضاء تشكیل شد. رهبری آن بر عهده كشور كانادا است و دبیر آن آقای Clive willis می‌باشد.
حوزه كاری این كار گروه شامل: تعیین تعاریف و اصطلاحات واحد و نام گذاری درارتباط با فناوری نانو می‌باشد. كه هدف آن تسهیل در ارتباطات بین‌المللی، ایجاد ادبیات واحد در فناوری نانو و تقسیم‌بندی مناسب و جامع در ارتباط با فناوری نانو می‌باشد.
كارگروه دوم: با عنوان (Measurement and Characterization)كه با پذیرش اكثریت اعضاء تشکیل شد رهبری این كارگروه بر عهده كشور ژاپن می‌باشد و دبیر كارگروه آقای Shingo Ichimora است.
حوزه كاری این كارگروه: تعیین روش‌های اندازه‌گیری و تعیین مشخصات نانومواد، نانوساختارها و نانوقطعات و استاندارد كردن این روش‌ها می‌باشد.
كارگروه سوم: با عنوان (Health, Safety and Environmental) كه رهبری این كارگروه با آمریكا و دبیر كارگروه آقای Steven Brown است. حوزه كاری این كارگروه، توسعه و تدوین استانداردها در زمینه مسائل زیست‌محیطی، ایمنی و سلامت ملی، بررسی خطرات فناوری نانو، تعیین تجهیزات حفاظتی شخصی، كنترل‌های مهندسی، دستورالعمل‌های ایمنی و ارزیایی سمیت و خطرات نانومواد می‌باشد.
فرآیند استانداردسازی در ISO
فرآیند استانداردهای ایزو دارای سه فاز اصلی است. اغلب اوقات نیاز به یک استاندارد از طرف یک واحد صنعتی اعلام می شود، و این واحد این نیاز را به یکی از اعضای بین المللی سازمان ایزو اعلام می کند. این عضو مورد کاری جدید(NWIP) را در قالب یک پیشنهاد کلی به ایزو ارایه می نماید. در صورت تأیید اولیه و اعلام نیاز به یک استاندارد بین المللی، فاز اول عبارت از تعریف محدوده فنی استاندارد مورد نیاز خواهد بود. این فاز توسط گروههای کاری متشکل از متخصصینی از کشورهای علاقه‌مند به موضوع انجام می گردد.
پس از توافق بر سر جنبه‌های فنی که باید در تهیه استاندارد پوشش داده شوند، در فاز دوم (فاز اجماع) کشورهای عضو در مورد ویژگی های دقیق تر استاندارد مورد بحث مذاکره می کنند.
فاز سوم (فازآخر) عبارت است از تأیید رسمی پیش نویس استاندارد بین المللی که تهیه شده است (شرط پذیرش عبارت از تأیید دو سوم اعضای ایزو که به طور فعال در فرآیند تهیه استاندارد شرکت کرده اند و همچنین تأیید توسط 75 درصد کل اعضای دارای حق رأی می باشد) و پس از آن نسخه تأیید شده به عنوان یک استاندارد بین المللی منتشر می گردد. در واقع این کمیته فنی برای تهیه استانداردهای نانو باید فرآیند 6 مرحله ای زیر را پشت سر بگذارد:
1. فاز پیشنهاد
2. فاز مقدماتی
3. فاز تشکیل کمیته
4. فاز بررسی
5. فاز تأیید
6. فاز انتشار

دانشنامه مهندسی ایران

www.smsm.ir

مطالب تصادفی:

آشنایی با رشته پزشکی - دوشنبه هجدهم بهمن 1389
آشنایی با رشته حسابداری - دوشنبه هجدهم بهمن 1389
آشنایی با رشته ریاضی - دوشنبه هجدهم بهمن 1389
آشنایی با رشته دندانپزشكی - دوشنبه هجدهم بهمن 1389
آشنایی با رشته زیست‌شناسى - دوشنبه هجدهم بهمن 1389
آشنایی با رشته بیوتكنولوژی - دوشنبه هجدهم بهمن 1389
آشنایی با رشته حقوق - دوشنبه هجدهم بهمن 1389
آشنایی با رشته كتابداری - دوشنبه هجدهم بهمن 1389
آشنایی با رشته فلسفه - دوشنبه هجدهم بهمن 1389
آشنایی با رشته گرافیك - دوشنبه هجدهم بهمن 1389
آشنایی با رشته صنایع دستی - دوشنبه هجدهم بهمن 1389
آشنایی با رشته های نوازندگی ساز ایرانی و جهانی - دوشنبه هجدهم بهمن 1389
آشنایی با رشته علوم سیاسی - دوشنبه هجدهم بهمن 1389
آشنایی با رشته بهداشت محیط - دوشنبه هجدهم بهمن 1389
آشنایی با رشته گفتاردرمانی - دوشنبه هجدهم بهمن 1389
آشنایی با رشته كاردرمانی - دوشنبه هجدهم بهمن 1389
آشنایی با رشته روانشناسی - دوشنبه هجدهم بهمن 1389
آشنایی با رشته هوانوردی – خلبانی - دوشنبه هجدهم بهمن 1389

نوع مطلب : علم نانو تکنولوژی
نوشته شده در شنبه ۱۴ اسفند ۱۳۸۹ توسط SMSM |           |