در بسیاری از تبلیغ‌ها، بر روی سرعت پردازنده‌ی یک کامپیوتر تأکید می‌شود. چنین آگهی‌هایی مانند تبلیغ‌ یک ماشین است که کاملاً بر روی موتور ماشین تأکید کرده و به سرعت آن می‌پردازند و درباره‌ی عملکرد سایر قسمت‌های آن اطلاعات زیادی ارائه نمی‌دهند. همانطور که عملکرد کلی یک ماشین دربرگیرنده‌ی عملکرد تمام اجزای سازنده‌ی آن مانند جعبه دنده، وزن، آیرودینامیک بودن، قدرت و غیره است؛ سرعت یک PC نیز به فن‌آوری‌های گوناگونی بستگی دارد که بسیاری از مردم به آنها توجه نمی‌کنند. البته سرعت پردازشگر بسیار مهم است اما نباید این بخش از کامپیوتر سایر مشخصات و اجزای آن را تحت شعاع قرار دهد، خصوصاً وقتی که کامپیوتر خودتان را با کامپیوتر کس دیگری مقایسه می‌کنید.

برای مثال شاید به تازگی کامپیوتری با پردازشگر  MHz۹۳۳ خریده باشید؛ اما با وجود جدید بودن کامپیوترتان، سرعت اجرای بازی‌ها در آن در مقایسه با سرعت اجرای برنامه‌ها در کامپیوتر دوستتان با پردازشگر MHz۵۰۰ ، کم است. در اینجا به برخی از نقص‌های ممکن در اجزای PC که می‌توانند بر سرعت آن تأثیر بگذارند، اشاره می‌کنیم.  

پس از مطالعه‌ی این مطالب درخواهید یافت که برای داشتن یک PC با سرعت بالا لزومی ندارد که پردازشگر آن آخرین مدل موجود باشد. اگر احساس می‌کنید که PC سرعت لازم را ندارد، می‌توانید تنها با ارتقاء برخی از اجزای آن؛ سرعتش را افزایش دهید. البته در بسیاری موارد این کار با مشکلات زیادی همراه است. قبل از استفاده از نسخه‌های سریع‌تر یک جزء کامپیوتری بایست بدانید که چه نوع اجزا و فن‌آوری‌هایی با یکدیگر بهتر کار می‌کنند و ارتقاء چه اجزایی آسان و چه اجزایی سخت است.

:CPU
CPU قلب هر کامپیوتری محسوب می‌شود و در سرعت یک PC نقش به سزایی دارد. البته هنگام تهیه‌ی PC نیز، اولین جزیی است که مشتاقان سرعت به آن توجه می‌کنند. افرادی که از برنامه‌های بازی استفاده می‌کنند، بیش از دیگران به کارت تصویر و کارت‌های صوتی علاقه‌نشان می‌دهند چرا که این کارت‌ها می‌توانند عمل پردازش صدا و گرافیک پیشرفته را انجام داده و در آن صورت CPU می‌تواند به اجرای موتور اصلی بازی‌و کنترل موارد هوشمندانه و فکری آن بپردازد. یک پردازشگر استاندارد MHz۵۰۰ می‌تواند ۵۰۰ میلیون دور در ثانیه بگردد، در حالی که سرعت CPU های جدید یک گیگاهرتزی به یک بیلیون دور در ثانیه می‌رسد.  

گرچه تعداد دور در ثانیه یکی از جنبه‌های عملکردی CPU به شمار می‌رود اما شما می‌بایست پهنا و سرعت‌گذرگاه، مقدار حافظه‌ی پنهانی مورد استفاده و معماری کلی پردازنده‌اتان را نیز، در نظر بگیرید. پردازشگر اطلاعاتی را که به دفعات برای دستیابی از آنها استفاده می‌شود در مکانی از حافظه‌ی پنهانی که بر روی CPU و یا در جایی بسیار نزدیک به آن قرار دارد، می‌گذارد. هنگام انتخاب CPU به سرعتِ حافظه‌ی پنهانی آن دقت کنید. حافظه‌های پنهانی که سرعتشان با سرعت CPU یکسان است، بسیار کارآمدتر از حافظه‌هایی هستند که سرعت آنها نصف سرعت CPU است.

همچنین حافظه‌های پنهانی که بر روی CPU قرار دارند- که به آنها حافظه‌ی پنهانی On-die گفته می‌شود- سریع‌تر از حافظه‌های پنهانی خارجی عمل می‌کنند. بنابراین یک CPU ایده‌آل دارای حافظه پنهانی‌ای است که بر روی خودش قرار گرفته و سرعتش با سرعت خود CPU برابر باشد. فرمان‌های خاصی وجود دارند که باعث افزایش عملکرد CPU می‌شوند. از جمله‌ی این فرمان‌ها می‌توان به مجموعه دستوراتMMX شرکت اینتل اشاره کرد. وقتی از نرم‌افزاری استفاده کنید که با دستورات جدیدMMX سازگار هستند، پردازشگر MMXبه راحتی دستورات قدیمی را کنار می‌گذارد و از دستورات جدید استفاده می‌کند. همچنین شما می‌توانید CPUخود را ارتقاء دهید اما معمولاً این کار ارزش سرمایه‌گذاری ندارد.

چون CPUها خیلی گران هستند. خصوصاً وقتی که به تنهایی خریداری شوند و حتی گاهی می‌توانید با پولی که برای خرید یک CPU جدید صرف می‌کنید، یک کامپیوتر کامل تهیه نمایید (جدیدترینCPU ها حدود ۱۰۰۰ دلار قیمت دارند). به هنگام تعویض پردازشگر قدیمی با پردازشگر جدید، می‌بایست درباره‌ی عوامل متغیری مانند سرعت، رابط‌ها، ولتاژ و دیگر عوامل تحقیق کنید و از میزان پشتیبانی برد اصلی‌اتان اطلاع داشته باشید. CPUها در آینده‌ای نزدیک دچار تغییرات چشمگیری خواهند شد. شرکت‌هایIntel و AMD در نظر دارند نسل جدیدی از پردازنده‌ها را که دارای معماری داخلی جدید و سایر ویژگی‌های پیشرفته هستند، وارد بازار نمایند و به همین دلیل پردازشگری بنام Thunderbird که شرکت AMD قصد دارد ارایه دهد با این که از نظر سرعت با پردازشگر دیگر این شرکت یعنی Athlon یکسان است (سرعت این پردازشگر GHZ۱ می‌باشد) اما به علت داشتن ویژگی‌های پیشرفته‌تر، سریع‌تر عمل می‌کند.

گذرگاه‌ها:
 PCهای معمولی دارای گذرگاه‌ های بسیاری هستند، از گذرگاه کارت تصویر گرفته تا گذرگاه مربوط به شیار کارت‌های گسترده. این گذرگاه‌ها مجرایی برای اتصالات داخلی به شمار رفته و می‌توانند به طور جدی بر عملکرد PC مؤثر باشند. گذرگاه اصلی System Bus (گذرگاه سیستم) یا FSB نامیده می‌شود. درحقیقت این گذرگاه حافظه‌ی PC را به CPUوصل می‌کند. هرچه گذرگاه‌های سیستم بهتر باشند به همان نسبت افزایش سرعت بیشتری خواهیم داشت. یکی از ویژگی‌هایی که گذرگاه‌ها بر اساس آن با هم مقایسه می‌شوندBand Width (پهنای باند) است. عدد پهنای باند بر حسب مگابایت در ثانیه (MBPS) بیان می‌شود.

سرعت گذرگاه سرعت گذرگاه که برحسب مگاهرتز(Mhz) بیان می‌شود، از جمله ویژگی‌هایی است که در ارتباط با گذرگاه سیستم با آن مواجه می‌شوید. پنتیوم‌های قدیمی‌تر از گذرگاه سیستمی استفاده می‌کنند که سرعت آن Mhz۶۶ می‌باشد. اما سیستم‌های جدیدتر از گذرگاه MHz ۱۰۰ و یا Mhz۱۳۳ استفاده می‌کنند و البته بزودی گذرگاه‌هایی باسرعت‌های بیشتر نیز وارد بازار خواهند شد. بعضی از گذرگاه‌ها مانند گذرگاه تصویری AGP می‌توانند دو یا چهار دستور را در هر ثانیه بفرستند که همین امر موجب می‌شود، سرعت اجرای یک برنامه‌ی کاربردی به هنگام استفاده از این فن‌آوری دو یا چهار برابر شود.

پهنای گذرگاه پهنای گذرگاه تعداد بیتی است که یک گذرگاه در هر ثانیه می‌تواند آدرس‌دهی کند. در یک مقایسه می‌‌توان به این نتیجه رسید که افزایش پهنای گذرگاه مانند افزودن خطوط بیشتر به یک آزاد راه است و افزایش سرعت گذرگاه مانند افزایش سرعت مجاز در یک آزاد راه می‌باشد. همان‌طور که در یک آزاد راه امکان دارد از تمام خطوط استفاده نشود و یا ماشین‌ها با‌آخرین سرعت مجاز حرکت نکنند، در یک سیستم هم همواره از تمام پهنای گذرگاه و یا نهایت سرعت گذرگاه استفاده نمی‌شود، ولی وجود پهنای گذرگاه بیشتر و سرعت بالاتر موجب می‌شود وقتی میزان استفاده از گذرگاه افزایش می‌یابد، ترافیک داده‌ای پدید نیاید. برای مثال اگر شما از گذرگاه ۶۴ بیتی استفاده می‌کنید این بدان معنا نیست که CPU اتان نیز ۶۴ بیتی باشد (اکثر PCها از CPU های ۳۲ بیتی استفاده می‌کنند).

منبع : کامپیوتر جوان
و
منبع : www.monazam.com

www.smsm.ir

نوع مطلب : مهندسی کامپيوتر - نرم افزار
نوشته شده در پنجشنبه ۲۷ آبان ۱۳۸۹ توسط SMSM |           |