سازمان كار آفرین یك پدیده جدید نیست زیرا همیشه كسانی بوده اند كه نسبت به رقبا سریعتر عمل كرده اند و فرصتها را زودتر از آنان تشخیص داده اند. در مورد سازمان كار آفرین چیزی به نام شانس وجود ندارد و در واقع افراد كارآفرین میتوانند برای سازمان شانس یا فرصت بوجود آورند .

 هشت ویژگی كلیدی سازمانهای كار آفرین عبارتند از:

 1. اصرار در استراتژی تهاجمی:
» سازمانهای موفق, نوآور و مبتكر هستند؛
 آنها به جای نشان دادن واكنش در برابر رویدادها و داشتن حالت انفعالی می كوشند.
پیش فعالانه و تهاجمی عمل كنند.

2. صمیمیت با مشتریان: 
» سخن گفتن با مشتریان با هدف آگاهی از خواستها, انتظارات و دیدگاه های آنها از رموز موفقیت در كسب و كار است .

3. آزادی عمل و كارآفرینی: 
» در سازمانهای كار آفرین, مدیران اجرایی افراد را تشویق می كنند كه در چارچوب چشم انداز سازمان, رهنمودها و استراتژی های موجود, مسئولیت تصمیمات را متقبل شوند. این به معنی آن است كه چنین سازمان هایی اطمینان دارند, كاركنانشان از آنچه در سازمان می گذرد آگاهند و در تفسیر و تحلیل برنامه ها و اقدامات سازمان, بویژه در مورد مشتریان سهیم شده اند.

4. تاكید بر ارزشهای سازمان: 
» در سازمانهای موفق همه با فلسفه و ارزشهای سازمان آشنا هستند و وظیفه خود می دانند باورهای سازمان را به آگاهی مشتریان و همكاران, به ویژه افراد تازه استخدام شده برسانند . در این باره اندازه سازمان چندان مهم نبست. در واقع این كار حتی در یك خرده فروشی كوچك نیز قابل اجراست .

5. تاكید بر فعالیت های تخصصی خویش: 
» سازمانهای موفق معمولاً بر انجام فعالیتهایی تاكید می كنند كه در آن متخصص و كار آزموده شده اند. این به معنای آن نیست كه سازمان ها نباید فعالیت های خود را متنوع سازند, بلكه یاد آور این مهم است كه برای ورود به بازار جدید, باید با دقت برنامه ریزی كرد و بازارها را تجزیه و تحلیل نمود.

6. ساختار ساده و نیروی كار اندك: 
» از ویژگی های سازمان كارآفرین برخورداری از ساختاری ساده است (ساختاری كه انجام كار را تسریع و تسهیل نماید). در یك سازمان پیچیده؛ غالبا مشتریان را از واحدی به واحد دیگر می فرستند. زیرا هر چقدر سازمان پیچیده تر باشد سیستمهای ارتباطی پیچیده تر و دشوارتر عمل خواهند نمود.

7. افزایش بهره وری از مجرای كاركنان:
» از  ویژگی های سازمان كارآفرین, توجه به نقش یك یك افراد در كل سیستم و تشویق موفقیت ها در هر كجای سازمان است. مدیران سازمان های كارآفرین می دانند كه اگر موفقیتی حاصل شده, ناشی از تلاش و نوآوری كاركنان بوده است.

8. اعمال كنترل بر ارزشها و تامین مالی: 
» سازمان های كارآفرین بر این باورند كه كاركنانِ رو در رو با مشتریان, باید از اختیارات لازم در مراحل تصمیم گیری برخوردار باشند. در عین حال كه سازمان هم باید كنترل دقیقی بر ارزشها و نحوه تامین مالی منابع اعمال كند. در واقع مدیران كار آفرین به افراد آزادی عمل می دهند تا آنچه را كه شایسته می دانند به انجام رسانند .

 هفت پشتوانه بنیادی
» نكته حائز اهمیت آن است كه ویژگی های یاد شده  باید از هفت پشتوانه اعتقادی  یا هفت ارزش بنیادی زیر برخوردار باشد :
» 1-  سازمان ما باید بهترین باشد.
» 2- همه كارها باید صحیح انجام شود حتی كارهای جزیی.
» 3- موفقیت سازمان به افرادی كه برای آن كار می كنند, بستگی دارد.
» 4- خدمات و كالاها را باید با بهترین كیفیت ارایه نمود.
» 5- تشویق و ترغیب و تحمل شكست, اجتناب ناپذیر است ( با توجه به اینكه سازمان در مسیر پیشرفت گام بر میدارد).
» 6- سیستم ارتباطات داخلی سازمان حائز اهمیت بسیار است .
» 7- سازمان باید از نظر اقتصادی رشد كند.

 21 قاعده طلایی در سازمان های كار آفرین
» یكی از شخصیتهای  مطرح در عرصه كار آفرینی ویلیام هینك, مدیر عامل "ماینر گروپ " در تایلند است. وی 21 قاعده طلایی ارایه نمود كه مدیران سازمانها در سراسر جهان می توانند آنها را به اجرا در آورند. به نظر می رسد كه اگر هر یك از 21 قاعده طلایی یاد شده به تنهایی مورد توجه قرار گیرد, كار آمدی چندانی در پی نداشته باشد ولی این مجموعه بر روی هم می تواند ساختاری پایدار و منسجم ایجاد كند:
» 1- هر گونه خلا بازار را شناسایی و برطرف كنید. در غیر این صورت رقبای شما فعال خواند شد.
» 2- سعی كنید وظایف خود را درست انجام دهید.
» 3- توجه به جنبه های تفریحی در كار, عامل ایجاد انگیزه به شمار می آید.
» 4- سخت بكوشید تا نقش خود را با تمام توان ایفا كنید .
» 5- تلاش كنید با رهنمودها و مغز دیگران كار كنید و از ایده های آنان استفاده كنید .
» 6- هدفها را تعیین كنید و با توجه به رسالت سازمان, مسیر مشخصی را طی كنید (به خاطر داشته باشید كه هدفها باید متمركز بر مشتری, مشخص, قابل اندازه گیری, مورد توافق, واقعی و بهنگام باشد) .
» 7- بر قضاوت شهودی خود اعتماد كنید .
» 8- باید به آسمان رسید, دست كم یك بار .
» 9- شیوه فروش را بیاموزید .
» 10- به یك رهبر تبدیل شوید .
» 11- نقاط ضعف و شكست را به سرعت شناسایی كنید .
» 12- از رویداد های ناشی از شانس به بهترین نحو بهره برداری كنید .
» 13- از تغییر به عنوان یك راه زندگی استقبال كنید .
» 14- ارتباطات خود را قوی كنید .
» 15- از وقت خود به شیوه ای معقول استفاده كنید .
» 16- الگویی را در نظر بگیرید و برای ارزیابی عملكرد و سنجش كیفیت كار, از استاندارد های مشخص استفاده كنید.
» 17- به انجام كارهای عادی و روزمره قناعت نكنید.
» 18- برای كیفیت اهمیت بسیار قائل شوی .
» 19- در بحرانها به سرعت عمل كنید .
» 20- پس از افتادن باید به سرعت برخاست و دوباره روی زین نشست .
» 21- باید از كار خود لذت ببرید .

10 گام موثر در مسیر كار آفرین نمودن سازمان:

1- اعتقاد به سازمان: اگر سازمان خود را بهترین بدانید كافی نیست. باید اعتقاد  راسخ  داشته باشید كه سازمانتان بهترین است. سازمانی این چنین, همواره بر خود میبالد و آرزوی كاركنانش آن است كه سازمان مسیر رشد را ادامه دهد. سازمانهای كار آفرین, تنها درباره "موفقیت" و " كیفیت محصول" حرف نمی زنند, بلكه همواره دارای این ویژگی ها هستند .

2- ترسیم چشم انداز: سازمان كار آفرین توانسته است چشم اندازی از آینده خویش را در برابر دیدگان اعضای خود قرار دهد.  احساس وجود یك آینده روشن همواره منشا پیشرفت خواهد بود و افراد را به تحقق رویای خود ترغیب می نماید. البته هدفها باید قابل دستیابی و مشخص باشند زیرا اگر اعضای سازمان اهداف آتی را مبهم یا دست نیافتنی بدانند ناكام مانده, سرانجام با شكست رو به رو خواهند شد.

3- شناخت كافی از مشتری: در سازمان كار آفرین مشتری یك منبع ارزشمند اطلاعاتی است. در این سازمان شكایت های مشتریان مورد استقبال قرار می گیرد. زیرا هدف, آموختن درسهای جدید و اقدامات اصلاحی در سایه اشتباهات گذشته است .

4- تجزیه و تحلیل محیط: اگر سازمان  تلاش نكند عوامل فعال در محیط خارجی خویش را درك كند,  هر قدر به بازار جهانی نزدیك می شود با این عوامل نا آ شنا تر می گردد و در نهایت  بهترین فرصتها را از دست خواهد داد.

5- درك سازمان: سازمانهای موفق هرگز تصویری ایده آل و مقدس از خود ترسیم نمی كنند . درك سازمان به معنی شناسایی نقاط ضعف و اجرای سیاستهایی به منظور كاهش نقاط ضعف است. یكی از زمینه های آسیب پذیری سازمان در رابطه با امور جاری و روزمره است . در مورد امور عادی سازمان باید مقرراتی وجود داشته باشد تا اطمینان یابیم كه سازمان دركارهای روزمره نیز مانند فعالیت های كارآفرینی از تعهد لازم برخوردار است.

6- محاسبه ریسك: سازمان كار آفرین ریسك پذیر است, ولی هنگامی پذیرای ریسك خواهد بود كه نقش و اثر عوامل داخلی و خارجی را محاسبه نموده و ضریب موفقیت خود را بیش از هزینه های مربوط به شكست بداند.

7- تحمل شكست و آموختن درسهای جدید از آن: هر سازمانی كه آماده ریسك پذیری است ممكن است روزی با تجربه ای تلخ مواجه شود و شكست بخورد. تلاش برای شناسایی علت شكست و تحلیل آن؛ نه به منظور شناسایی فرد خطا كار و سرزنش وی بلكه برای جلو گیری از تكرار اشتباه, از ویژه گیهای سازمان كار آفرین است.

8- ارزش قائل شدن برای افراد و شاد نمودن محیط كار: ممكن است افراد برای كسب پول به سازمان بپیوندند. اما اگر سازمان برای این افراد و مهارت آنها احترام كافی قائل نشود و آنها از محیط كار خود لذت نبرند, وفاداری به سازمان و به تبع آن تولید كاهش می یابد.

9- اهمیت كارهای روزانه و تقدیر از كسانی كه این كارها را انجام می دهند: كاركنان اداری كه كارهای روزانه را انجام می دهند وظیفه دارند از اقدامات دیگران (كه حالت ابتكار و خلاقیت دارد) حمایت كنند. در عین حال که سازمان  باید تلاش کند کار همه افراد را مهم بشمارد و از این دیدگاه تلاشهای آنان را مورد تقدیر قرار دهد.

10-  چه بازاری تا چه زمان سود آورتر است؟ 
» سازمان های كارآفرین برای پاسخگویی به این پرسش از اطلاعات و تحلیل های كافی برخوردارند. 

برگرفته از کتاب:

سازمانهای کارآفرین
نوشته: راجر كارت رایت
ترجمه: دكتر علی پارسائیان
ناشر: انتشارات ترمه
چاپ اول: 1383

منبع : www.modir-danesh.com

www.smsm.ir

نوع مطلب : علم کار آفرينی
نوشته شده در چهارشنبه ۸ دی ۱۳۸۹ توسط SMSM |           |