انتقال توده جامدات دانهای و پودرها همیشه درطرحهای فرآیندهای صنعتی و شیمیایی كاربرد دارد .(CPI) انتقال سیالات در هر قسمت از لوله به آسانی صورت میگیرد ولی انتقال جامدات دانهای به وسیله تجهیزات مكانیكی نظیر belt، serew، aeromechanical یا drag conveyors صورت میگیرد. استفاده از این روشها دارای محدودیت خاصی میباشد. محدودیت طرح، تهیه و ظرفیت و محتوای مواد، در معرض تماس قرار گرفتن مواد با سطح مكانیكی در حال حركت، از جمله از محدودیتها میباشند. انتقال پنوماتیكی و هیدرولیكی دو راه آسان و با ظرفیت خوب برای انتقال جامدات میباشند. دستگاهها و سیستمهای انتقال پنوماتیكی در مقایسه با انتقال هیدرولیكی سادهتر اند.
تقسیم بندی پودرها و جامدات دانهای، سیال درآودرن آنها و فرستادن به درون خط لوله و جدا كردن آنها كلیه مراحل این سیستم میباشند. هر دو سیستم انتقال پنوماتیكی و هیدرولیكی از زمانهای خیلی قبل برای انتقال جامدات به كار گرفته شدهاند، اما انتقال پنوماتیكی بیشتر از انتقال هیدرولییكی در صنعت متداول شده است.
یكی از قدیمیترین موارد استفاده از انتقال پنوماتیكی برای جا به جایی جامدات، تخلیه گندم از كشتی به آسیا برای آرد كردن گندم بوده است كه، در قرن 19 میلادی و در لندن به ثبت رسیده است. غلات و سایر محمولههای كشتیها مانند آلومین، Cement (چسب)، رزینهای پلاستیكی، هنوز با همان متد اساسی تخلیه میشوند.كاربرد معمول دیگر این سیستم تخلیه مواد از كامیونها و قطارها و كشتیها و انتقال و ذخیره سازی آنها در انبار و تزریق جامدات به كلكتورها و محفظههای احتراق، جمعآوری غبارهای فرار بوسیله مكش میباشد.
علاوه بر منافع ذكر شده برای این نوع انتقال مواد زیر از مهمترین مزایای انتقال پنوماتیكی میباشند:
1- تمیزی سیستم:
در سیستمهای انتقال پنوماتیكی غبارهای آزاد وجود ندارد، زیرا سیستم مكش در انتقال پنوماتیكی از نشت غبار به داخل لوله جلوگیری میكند، بدون اینكه خسارتی به محصول وارد آید.
2- آلودگی كم:
درزگیری سیستم باعث جلوگیری از آلودگی شده و تماس مكانیكی اجزا را به حداقل میرساند، سیستمهای فشار از نشت درونی جلوگیری میكنندو تمام گازهای ورودی را خشك كرده و اكسیژن و رطوبت را خارج میكنند. اگر چه انتقال پنوماتیكی دارای محدودیتهایی هست، برای هر كاربردی مناسب نیست ولی با این وجود مصرف بالایی دارد. هزینه سرمایه گذاری به ازای وزن ماده حمل شده و فاصله كه منتقل میشود بسیار بالاست. اما هزینه زیاد همیشه عامل بازدارنده نمیباشد بلكه در برخی موارد كاری معقول و منطقی است، زیرا طرحهای دیگر به خاطر انتشار آلودگی و ظرفیت پایین قابل اجرا نیستند.
سیستمهای انتقال پنوماتیكی به میزان فاصله انتقال و ظرفیت انتقال مواد دسته بندی میشوند. بزرگترین و بیشترین ظرفیت انتقال t/h 300 و بیشترین فاصله انتقال ft 3000 (بطور غیر همزمان) میباشند كه در ادامه به این دسته بندیها اشاره میشود. سیستمهای كمی ساخته شدهاند كه هم مسافت انتقال و هم ظرفیت انتقال بالایی داشته باشند.
اگر سیستم انتقال پنوماتیكی به خوبی طراحی و ساخته نشده باشد، فرسایش ذزات و فساد تدریجی توده ذرات حتمی است با وجود همه محدودیتها انتقال پنوماتیكی یكی از مهمترین و عملیترین روشهای انتقال است كه تقریباً در هر بخش از CPI كاربرد دارد. محدوده موادی كه میتوانند با این روش منتقل شوند بسیار وسیع است، از پودرهای ریز گرفته تا مواد دانهای در هر نوع میتوانند با این سیستم منتقل شوند.
محدودیتهای مربوطه به انتقال مواد، به خواص طبیعی مواد بستگی دارد. اندازه سختی ذرات، مقاومت در برابر خسارت، ویژگیهای چسبندگی ماده، پارامترهای كلیدی در مشخص كردن موادی كه برای انتقال پنوماتیكی مناسب هستند میباشند. ذرات بزرگتر و سنگینتر به سرعت بالاتری برای انتقال نیاز دارند. انتقال مواد چسبنده بطور پنوماتیكی اغلب دشوار است. اگر رطوبت مواد به اندازهای باشد كه به دیواره خط لوله بچسبند، نمیتوان به طور موفقیت آمیزی آنها را انتقال داد. انتقال مواد روغنی و پفكی شكل نیز عملی نیست. درك سیستمهای انتقال پنوماتیكی نیاز به یك دانشی در زمینه ویژگیهای توده جامدی كه منتقل میشود، جریان گاز داخل خط لوله و دینامیك ذرات جامد در داخل جریان گاز، نیاز دارد.
http://jajachem.persianblog.ir