برای تعیین دانه‌بندی مناسب در ابتدا لازم است تا موارد زیر بخوبی شناخته شوند:

الف- سطح مخصوص دانه‌ها: آنچنانکه پیشتر نیز ذکر شد، هر چه مقدار سنگدانه بیشتر باشد (یا به عبارت دیگر مقدار سیمان مصرفی در بتن کمتر شود)، از نظر اقتصادی مقرون به صرفه‌تر است. اما از طرف دیگر در مخلوط بتن دوغاب سیمان باید به اندازه‌ای موجود باشد که بتواند سطح دانه‌ها را بپوشاند.

پس اگر سطح دانه‌ها کمتر شود، میزان سیمان مورد نیاز و آب مصرفی نیز کمتر خواهد بود. اما کم کردن سطح مخصوص (نسبت سطح یه حجم) به منظور کم کردن مصرف آب و سیمان، مستلزم تغییر شکل دانه‌ها و استفاده از ذرات درشت‌تر می‌باشد.

ب- حجم نسبی دانه‌ها: اگر چه افزایش حجم سنگدانه مصرفی در بتن مقرون به صرفه تر است، اما در صورت ایجاد بتنی با حداکثر حجم ذرات ممکن (و کمترین میزان سیمان لازم برای پر کردن بین ذرات) عملاً ترکیبی با کارآیی کم تولید شده است. بنابراین درصورتیکه سیمان بیش از حداقل مقدار لازم برای تر کردن دانه‌ها باشد، موجب افزایش کارایی بتن خواهد شد.

ج- تمایل به جدایی در دانه‌ها: اگر چه برای پر کردن فضای خالی بین ذرات درشت وجود ذرات ریزتر لازم است، اما نگهداری این ذرات در این فضاهای خالی کاری مشکل است که توسط سیمان ((ماده چسباننده) صورت می‌پذیرد.

د- میزان درصد ریزدانه‌ها: دیگر عامل مهم و اثرگذار بر عملکرد بتن وجود مصالح ریزتر از 300 میکرون است. این مصالح می‌توانند شامل سنگدانه‌ها، سیمان و دیگر پرکننده‌های مصرفی باشند.

یكی دیگر از عوامل مؤثر در دوام لوله‌های بتنی خصوصیات سنگدانه‌ها است و بطور كلی استفاده از سنگدانه‌های با دوام و سالم كه بطور مناسبی انتخاب، آزمایش و كنترل كیفیت شده‌‌اند باید بعنوان یك اصل مهم در دستور كار تولید بتن مورد مصرف در ساخت لوله قرار گیرد.
سختی مخصوص (Specific hardness) یا مقاومت سایشی دانه‌ها از موارد مورد توجه در مطالعات مربوط به دوام می‌باشند و بطور كلی با استفاده از دانه‌های سخت‌تر می توان بتنی با مقاومت سایشی بیشتر و در نتیجه دوام بالاتر تولید كرد.

از نكات مهم دیگر برای استفاده از سنگدانه‌ها، مقاومت سنگدانه‌ها در برابر حملات اسیدی می‌باشد. سنگدانه‌های سیلیسی مانند گرانیت، كوارتزیت در برابر حمله اسیدها مقاوم هستند، اما سنگدانه‌های كربناتی مانند سنگ آهك و دولومیت در بسیاری موارد با اسیدها واكنش نشان می‌دهند.

نتایج حاصله از انجام بعضی تحقیقات كاربردی نشان داده شده است كه در شرایطی كه تهاجم ناشی از فاضلاب چندان شدید نباشد، حتی استفاده از سنگدانه‌های كربناتی ممكن است پایداری در برابر تهاجم را افزایش دهد. زیرا در این شرایط اسیدهای فاضلاب بطور یكنواخت به تمام سطح بتن حمله می‌كنند و در این صورت جداشدگی دانه‌ها به علت انحلال خمیر سیمان اتفاق نمی‌افتد.

از سوی دیگر، تحقیقات نشان می‌دهد كه هر چه نسبت سنگدانه به سیمان در بتن بیشتر باشد، مقاومت بتن در برابر اسید افزایش می‌یابد، چرا كه در حجم ثابتی از بتن با افزایش مقدار سنگدانه حجم كمتری برای خمیر سیمان كه آسیب‌پذیرترین جزء بتن است، باقی می‌ماند. 

منبع: civiz.com 

بازنشر:
www.smsm.ir
دانشنامه مرجع مهندسی ايران

مطالب تصادفی:

دریافت پروژه در مورد تست های غیر مخرب (Non Destructive Examination) - فایل پاورپوینت
بیوسنسور‌ها، سنسورهایی از نوع ذرات بیولوژیک
دانلود پروژه پیرامون تست های غیر مخرب (Nondestructive Testing) - فایل پاورپوینت
فیلم آموزش نرم افزار Microsoft Office Project به زبان فارسی
اطلاعاتی در مورد WPS - Welding Procedure Specification
دریافت هندبوک ارزشمند مهندسی بزرگراه برای مهندسان عمران
شش سیگما چیست؟
مخفف ها در مهندسی شیمی
تکنولوژی کابلها در صنعت برق
جوشكاری فولادهای آستنیتی منگنز دار
مهندس حرفه ای - Professional Engineer
نیروگاه جذرو مد سیوا (Sihwa)
لغات تخصصی پر کاربرد کامپیوتر
SilverLight چیست؟
مروری بر RUP و قابلیت‌های آن در تولید نرم‌افزار
مروری بر متدولوژی RUP

نوع مطلب : مهندسی عمران - عمران
نوشته شده در چهارشنبه ۲۶ بهمن ۱۳۹۰ توسط SMSM |           |